ผู้แต่ง :: สุชญา ศิริธัญภร

สุชญา ศิริธัญภร (2553)

บทนำ

           เมื่อถึงปี พ.ศ. ๒๕๕๓ เป็นที่รู้กันว่าเป็นปีขาล สัญลักษณ์ของนักษัตรแห่งปีก็คือเสือ
เมื่อพูดถึงเสือในคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนา กล่าวถึงเสือไว้หลายกรณี อย่างเช่นเสือชอบมาอยู่
กับผู้ทรงศีล มีสัมผัสเร็วมาก หากจะเกิดเหตุร้าย มันจะส่งเสียงร้องให้ได้ทราบกัน หนังเสือใช้
เป็นผ้านุ่งของฤๅษี จะเห็นได้จากภาพของพวกฤๅษีที่ปรากฏในชาดกหลายเรื่อง เช่น นันทโสณ
ชาดก๑ ก็ใช้หนังเสือมานุ่งห่มกัน เสือแม้จะมีอำนาจมาก มีพลังเป็นรองก็เพียงราชสีห์เท่านั้น
แต่ในเวลาที่มีอำนาจพิเศษ หรือถูกร่ายมนต์สะกด ก็อาจจะเป็นบริวารของสัตว์อื่นได้ เช่น เคย
เป็นบริวารของสุนัขจิ้งจอก หรือแม้แต่ร่างของเสือที่ตายแล้ว หากมีใครปลุกให้มันฟื้นคืนชีพขึ้น
มา มันก็ยังมีฤทธิ์มีเดชกัดผู้ที่ปลุกมันให้ตายได้ หรือเสือในบางครั้งก็ไม่ใช่เสือที่เป็นสัตว์ แต่เป็น
เทวดาอารักษ์ที่แปลงร่างเป็นเสือก็มี ดังเรื่องพระเวสสันดรชาดก๒ ตอนที่มีเทวดาแปลงกาย
เป็นเสือและราชสีห์มาขวางทางมิให้พระนางมัทรีกลับมาหาพระเวสสันดรโดยเร็ว หรือเสือเป็น
สัตว์ที่เลือกกินเนื้อที่ล้มด้านขวาเท่านั้น ซึ่งเรื่องราวของสัญลักษณ์จากปี พ.ศ. ๒๕๕๓ คือ เสือ
จะมีข้อคิดและคติธรรมเป็นอย่างไร ในคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนา กล่าวไว้อย่างไรบ้าง จะได้
แสดงตามลำดับดังต่อไปนี้  

 

 

(ที่มา: สารนิพนธ์ ปี ๒๕๕๓)