เมื่อวันที่ ๑๖ มกราคม ๒๕๕๓ : พระธรรมโกศาจารย์ อธิการบดีมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย กล่าวในการสัมมนาทางวิชาการเรื่อง กะเทาะเปลือกวัฒนธรรม : การปรับเปลี่ยนท่ามกลางกระแสโลกาภิวัตน์ภายใต้หัวข้อ วัฒนธรรม ศาสนา ความเชื่อไทยรุ่งเรืองหรือเรียวลง จัดโดยสภาวิจัยแห่งชาติ ว่า วัฒนธรรมเป็นวิถีชีวิตที่นำมาซึ่งความสุข หลายประเทศหันมานำความเจริญด้านวัฒนธรรมหรือมวลรวมของความสุขเป็นตัววัดความเจริญของประเทศ แทนผลิตภัณฑ์มวลรวมด้านเศรษฐกิจ ส่วนไทยเองยังเป็นคำถามในสังคมว่า เราจะนำความเจริญด้านใดมาวัดกันดี เพราะเอกลักษณ์ของวัฒนธรรมสามารถก่อให้เกิดเอกภาพและความสามัคคีได้ เนื่องจากความรู้สึกร่วมภูมิใจของคนในสังคม แต่น่าเสียดายว่าทุกวันนี้กลับมีการนำวัฒนธรรม ศาสนา มาเป็นเครื่องมือสร้างความขัดแย้งทางสังคม ทั้งการเมืองในประเทศ ปัญหาภาคใต้ เป็นต้น แม้จะมีหลายฝ่ายเข้าไปแก้ปัญหาความแตกแยกแต่ก็ยังไม่สามารถต่อให้ติดเหมือนเดิมได้

               พระธรรมโกศาจารย์ กล่าวต่อว่าหากจะให้วัฒนธรรม ศาสนา ความเชื่อของไทยรุ่งเรือง คนในสังคมต้องมีความรู้สึกเป็นหนึ่งเดียว สมัยก่อนมีคำติดปากคนไทยว่า ไม่เป็นไร ขอกันกินมากกว่านี้ ซึ่งหมายถึงการเอื้อเฟื้อมีเมตตาต่อกัน หรือการเป็น "สยามเมืองยิ้ม" ต้องการให้หันมองว่าแล้วปัจจุบันวัฒนธรรมเหล่านี้เลือนหายไปไหน มีการแบ่งสี แบ่งฝ่าย นำข้อมูลข่าวสารมาต่อสู้กันจนเป็นวัฒนธรรมความเชื่อที่เปลี่ยนแปลงไป หากเป็นเช่นนี้ก็จะทำให้สังคมไทยเรียวลง

           ด้าน ศ.กิตติคุณ ปรีชา ช้างขวัญยืน ประธานคณะกรรมการสาขาปรัชญา สภาวิจัยแห่งชาติ กล่าวว่า การเปลี่ยนแปลงของสังคมโลก มีผลให้วัฒนธรรมไทยเปลี่ยนไป โดยเฉพาะวัฒนธรรมทางด้านภาษา เมื่อความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีเข้ามา ภาษาที่มาควบคู่ส่วนใหญ่เป็นภาษาต่างประเทศ โดยคนรุ่นใหม่จะเป็นผู้รับภาษาเหล่านี้มาใช้ในชีวิตประจำวันจนเป็นเรื่องภาษาที่ปกติ ขณะที่คนรุ่นเก่าเริ่มวิตกว่าภาษาไทยจะวิบัติ เพราะคำไทยแท้เริ่มหายไป ดังนั้นจึงเห็นว่าถึงเวลาแล้วที่หน่วยงานที่เกี่ยวข้องต้องตระหนักจัดบรรทัดฐานภาษาขึ้นมา แม้จะรับภาษาสมัยใหม่แต่จะต้องให้ความสำคัญกับภาษาไทยดั้งเดิม ซึ่งไม่ใช่แค่ภาษาไทยกลาง แต่หมายถึงภาษาท้องถิ่น หรือภาษาเผ่าต่างๆ ที่อาศัยในประเทศ
 
             เห็นว่าการเรียนสมัยนี้กระทรวงศึกษาธิการ โดยสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (สพฐ.) ควรเน้นเรียนการออกเสียง ที่มีการผันวรรณยุกต์ การแยกอักษรสูง ต่ำ กลาง เมื่อผสมกันเป็นคำจะได้คำที่มีโทนเสียงสูงต่ำ คนโบราณจะบอกว่าไพเราะ แต่ตอนนี้เราไม่ได้ให้ความสำคัญตรงนี้แล้ว อย่างไรก็ดี อยากให้เกิดดการผสมผสานทั้งการรับภาษาสมัยใหม่ ในขณะที่ภาษาไทยเดิมของเราก็ต้องสอนให้เด็กนำมาใช้ไม่ให้ลืมด้วย ศ.กิตติคุณ ปรีชา กล่าว

           แหล่งข่าว มติชนออนไลน์ http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1263626647&catid=04
           ค้นข่าวโดย พระมหาศรีทนต์ สมจาโร ผู้อำนวยการส่วนเทคโนโลยีสารสนเทศ มจร